Τὰ λόγια τῶν σοφῶν
κγ΄
Καὶ τὸ πουλὶν αἰχμάλωτον δὲν γλυκοκελαηδίζει,
παρὰ τὸν πόνο του μετρᾷ, τὴν φυλακὴ θρηνάει,
καλλίτερον εἰς τὸ δεντρί, λεύτερον, τραγουδάει.
Καὶ σὺ τὰ λόγια τῶν σοφῶν μὴν παίρνῃς καθὼς θέλεις,
μὸν στ’ αὐλοθύριν τῆς ψυχῆς δεντράκι νὰ φυτέψῃς,
νὰ κελαηδίζου τὲς αὐγές, νὰ τὴν γλυκοξυπνοῦνε.