Παρασκευή 25 Φεβρουαρίου 2011

Ἐπίγραμμα στὸν πολεμιστὴ Τήλεφον ὁποὺ ἔπεσε στὴν μάχη τοῦ Καντὲς


πίγραμμα στν πολεμιστ Τήλεφον
πο πεσε στν μάχη το Καντς

μθ΄

Δν βρέθηκαν κράνηδες ν πλέξουν μοιργιολόγιν,
μηδ παρθένες κι’ δερφς ν νεκροτραγουδήσουν,
τ σιδερ κοντάρι σου, ρμο, θρηνολογοσεν.
«φέντη κόμα μ βαστς, σφιχτά, στ' ψυχο χέρι,
κι’ Χάρος στέκει, ναρωτ π' ρνιέσαι ν μ’ φήσς:
Μν γαπ τ πολεμν; Τ πλέκει μς στ γαμα;
Κι’ γ το Χάρου ντίλεξα, κοφτ το ποκρίθην:
Δν γαπ τ πολεμν, τ πλέκει μς στ γαμα,
μν γαπ τν λευτεριν κα τ ψηλ κεφάλι».

Τετάρτη 23 Φεβρουαρίου 2011

Ὁ ἄνθρωπος τῆς Κουσσάρα


νθρωπος τς Κουσσάρα

μη΄

βοσκα τ κοπάδιν μου, τν σύριγγα λαλοσα,
βιγλίζω ρχόντους κυνηγούς, τν ύακα διαβαίνουν,
σύγνεφο σκώνουν τ νερό, τ κύματ’ φροδέρνουν,
τ κύματ’ φροπέρασαν, πισωκρατον τ’ μάξια.
Κάμω χουν τς χοφτες μου, τος νηος καλημερίζω.
«Καλν μέρα εγενικοί». «Γειά σου κα σ βοσκάρη».
«Πο τάχατες πορεύεστε; Ποιόν χετε μπροστάρη;»
«Ες τ κυνήγιν βαίνουμε, τν προεστν γύμνη,
κι’ εν’, τς Κουσσάρας νθρωπος, πρωτοκυνηγάρης,
κα μες τ κυνηγτον του, παλατιανο κα σόϊ».

Τρίτη 22 Φεβρουαρίου 2011

Ὁ βασιληὰς Λαβάρνας


βασιλης Λαβάρνας

μζ΄

Σ
ν τ γεράκι πού ’θρεψεν φτερογες τρανεμμένες,
κι’ π’ τν φωλη φτεροκοπ στ πρτα του κυνήγια,
μοια στς χρες χύθηκεν βασιλης Λαβάρνας.
Κι’ λα τ κάστρα τ πατε, τος τόπους διαφεντεύει.
Τν Λάντα κα τν Χούσπινα, Λαζάρα, Πουρσουχάντα,
κι’ κόμη τν Τουβάνουβα, τν Λοσνα, τν Νενάσσα.

Ἐνέδρα στὴν γῆ τῶν Λούκκα


νέδρα στν γ τν Λούκκα

μϚ΄

Φουσστον κατέβαινε μ πλήθια στρατολάτες,
τοξότες, κοντάρηδες, γοργος μαξηλάτες.
ντάρτης παραμόνεψε, τος στησε καρτέριν,
χύθη ξάφνου ς ητς στ’ δολο περιστέριν.
χλος μ χλον κρουσε, πλέχτη καυγς κα φόνος,
κα ποις θ νά ’βγ νικητς θες τ ξεύρει μόνος.

Δευτέρα 21 Φεβρουαρίου 2011

Στὸν Κεντρίτη ποταμὸ


Στν Κεντρίτη ποταμ

με΄

Χειρίσοφος, τν μπροστομάχων κύρης,
στέφανον φορε, π’ τ’ ρματα γυμνώθη.
Τ ρματα κρατε, μς στ ποτάμι μπαίνει,
στ δεξιά, ζερβ τν κλουθον συντρόφοι.
Περνον τν ποταμό, περνον ο ντρειωμένοι,
μάδιν τραγουδον κα τν παινα ψάλλουν.

Παρασκευή 18 Φεβρουαρίου 2011

Ἔξεχ' ὦ φίλ' ἥλιε


ξεχ’ φίλ’ λιε

μδ΄

Ξενοφντας τ ταχ γυμνς στ χιόνι βγκε,
γυμνς ξύλα πελέκαγε, τν λιον περικάλει.
«Γι λάμψε, λιε φίλε μου, ν λειώσουνε τ χιόνια,
ν μαζωχτ τ στράτευμα πού ’ναι σκορπισμένο,
ν ζεσταθον τ κόκκαλα πού ’ναι παγωμένα,
κι’ χουμε στράτα μακρυνή, στν θάλασσα θ πμε...»



Τετάρτη 16 Φεβρουαρίου 2011

Γιὰ τὴν χώρα τῶν Καρδούχων


Γι τν χώρα τν Καρδούχων

μγ΄

Σ’ νατολ τ κβάτανα, στ δύσιν Λυδία,
Καρδούχων τ’ γρια τ βουν ες το βορι τ μέρη,
κε πο στελε βασιλης ρίφνητον σκέρι,
κι’ π μυριάδες δώδεκα μήτε στρατιώτης φάνη.
Κινον κα γοργοβαίνουσιν, φήνουν πίσω πλάδες,
ν πρωτοπιάσουν τ στενά, Καρδοχος μ τος κόψ.

Κυριακή 13 Φεβρουαρίου 2011

Ἐλελεῦ


λελε

μβ΄

Δάσος πυκνό, κοντάρια μύρια ψώσαμε,
τ’ μφαλωτ σκουτάρια μας προτάξαμε.
Στόματα μύρια τ λελε κράξαμε,
τ θάῤῥετα τν Μήδων τρς κόπησαν.
Τ γόνατα λυγίζουν, ο χθρο πισωπατον,
ο Κρες πάνωθέ των, ρνεα πο διψον.

Πέμπτη 10 Φεβρουαρίου 2011

Τῶν Δολιέων ῥῆγας

Τν Δολιέων ῥῆγας

μα΄

Πέρα στν κροθαλασσιά, σ’ μμουδερ περγιάλι,
κε ράξαν ργ κι’ ο Μίνυες ρχόντοι,
στρώνουνε μέρος ν δειπνον, τόπο γι ν πλαγιάζουν.
Γιδοβοσκς τος βίγλισεν π ψηλ κορφολα,
κα τ κοπάδιν φηκε, στο βασιλη κινάει.
«ρα καλή σου βασιληά». «Καλς τν πιστικό μου».
»Σν πς στν χώρα βρέθηκες, στο παλατιο τν στράτα;»
«Στ μεροβίγλι, στ σιμά, γίδια περιβοσκοσα,
κάτεργο βλέπω κι’ ρχεται κι’ ες τν γιαλν ράζει,
κι’ π στν μμον βγήκανε πενντα παλληκάρια».
«Γι λέγε μου, βρ πιστικέ, σν τί λογι σο μοιάσαν;»
«Πολλά ’μμορφο τ θώρι τους, τραν τ’ νάστημά τους,
βάστουν δρακόντων τ’ ρματα κι’ ρχοντικ ντυμένοι,
κι’ λάμπαν τ ματάκια τους σν τ’ ορανο τ' στέρια».
Νά την κα βασίλισσα στν σάλα ξεπροβάλλει.
«Ποιά γνοια τρώει τν ῥῆγα μου κι’ τσι πολυλυπιέται;»
«Ξένους φοβομαι, λυγερή, μν ρθαν γι τ κορσος».
«ν χαραμτες κι’ ν χθρο τ’ σκέρι σου περίττου,
μ’ ν φίλοι κι’ ν εγενικο ντροπή μας ν επον το:
Πιάσαμε κα στν Δολιέων τν ξενο τν τόπο,
πο βαρβάροι κατοικον κι’ ῥῆγας τους γροκος,
κα τος ρχόντους δν τιμ, τραπέζια δν τος στρώνει».
«Ποιός εν’ νης πού ’ρχεται μ κύπελλο στ χέρι;
Μ δρα, σφάγια διαλεχτά, στάμνες κρασ πο φέρει;»
«γ εμαι Κύζικος, τν Δολιέων ῥῆγας...»

Τετάρτη 9 Φεβρουαρίου 2011

Ἐν Δηλίῳ


ν Δηλί

μ΄

στράφησαν ο θηνηο κα δρέμου ς τ κοπάδιν,
κα Σωκράτης μάχεται, στ σκυλολόϊν ληόντας.
Ψηλά ’χει τ σκουτάριν του, ψηλ τν κεφαλή του,
κι’ σο κονταροκρούουν τον, διπλ κονταροκρούει.
Κα πέρφανος ποχωρε, σν βασιλης στν χλον,
πλίτης κα φιλόσοφος, Λακεδαιμόνιος μοιος.

Τὸ συμβούλιον


Τ συμβούλιον

λθ΄

τλας, μέγας βασιλεύς, πόλεμον θέλει κάμει,
τς θηνς τ’ γιο καστρ βούλεται ν πατήσ.
Συνάζει σκέρι ρίφνητον π’ λλοτε δν φάνη.
Χίλια διακόσια κάτεργα, τ’ ρματα μι μυριάδα,
κι’ ν βάνς τν συμμάχων τα, το γρο τν γριάδα.
Στέλνει, καλε τος ρχοντας ν τόνε συμβουλέψουν.
Μισο σκύβουν στ πάτωμα κι’ λλοι θωρν ταβάνι
κι’ γέρων ντιλλιανς τν τλαντα κοιτάει.
«Δύο μυριάδες, βασιληά, τν θηνην τ’ σκέρι,
δρακόντοι κα δρακόντισσες, πολεμαναθρεμμένοι,
πο φόβον δν τρομάζουνε κα τρόμον δν φοβονται,
κα κάθε βμα πο πατον τν λευτερι θυμονται».


Τρίτη 8 Φεβρουαρίου 2011

Στὸν Ἀσσίναρον


Στν σσίναρον

λη΄

Στν ποταμν σσίναρον μέγα κακ πο γίνη,
ο Συρακοσοι μάντρωσαν τος θηνηος μάδιν.
Κι’ π τν δίψα ο θηνηο πόλεμον δν βαστοσι,
μν τ’ ρματα χαμοβροντον κα τ νερ ποθοσι.
Κι’ λλος πίνει κα σφάζεται κι’ λλος σφαγμένος πίνει,
κι’ ζωντανς μ το νεκρο τ γαμα ξεδιψάει.

Λαοὶ τῆς θάλασσας


Λαο τς θάλασσας

λζ΄

Κάτεργα δέκ’ ρμάτωσα, γεράκια πελαγίσια,
μπάρκαρα κα κουρσάτορες, πειράτους γεμιτζδες
κι’ π’ τν Λυκίαν ρμένιζα στς Αγυπτος τ μέρη.
Ν ποίσω κορσα περισσά, ν φορτωθ λογάριν,
Αγύπτιους μ’ Αγύπτιες ν βγάλω ες τ παζάριν,
στ μμορφα τ Αγυπτόπουλα μαύρη σκλαβι ν φέρω.

Τοῦ Ἰονίου ἀντίπερα


Το ονίου ντίπερα

λϚ΄

αγολα μόλις χάραξεν ο λαμνοκόποι πψαν,
τ βαθουλ καράβια μας στν μμον πάνω ράξαν,
φύσαγεν βορις γλυκός.
Σν ψηλωμένο ητόπουλο πρς τν στερη κοιτάζει,
πριχο τ πόδια ν βραχον τ’ κόντιον τινάζει
βασιλέας Ονωτρος...

Δευτέρα 7 Φεβρουαρίου 2011

Τὰ ὅμοια


Τ μοια

λε΄

δείπνα Νεοπτόλεμος, κρασόπινε κι’ γλέντα,
κι’ πόδειπνό του τρόχιζαν λλυρικ μαχαίρα.
Μ το καιρο γυρισμς τ μοια θέλει φέρει,
Πύῤῥος ν’ δικοσφαχτ μ' λλυρικ μαχαίρι.

Ἡ σωτηρία τῆς Σπάρτης

σωτηρία τς Σπάρτης

λδ΄

Κατέφθασε π Κόρινθο Φωκες μεινίας,
στρατηγς τ’ ντίγονου μ ξένους μισταρκούς.
Κι’ π τν Κρήτη πρόφτασεν βασιληάς μας ρευς,
μ δυ χιλιάδες στράτευμα, λ' ντρες διαλεχτούς.
μτε ο γέροι σπίτια σας, γυνακες τραβηχττε,
κι’ Σπάρτη ν’ θελε σωθ κα πλειν μ πολεμτε.


Κυριακή 6 Φεβρουαρίου 2011

Ἀντροκάλιο


ντροκάλιο

λγ΄

Ο Μολοσσο κι’ ο Μακεδνο σ πόλεμον μπλέξαν,
τν πόλεμον δν τέλευαν κα νικητς δν τον,
κι’ Πάνταυχος σέρνει φωνή, το Πύῤῥου ντροκάλιο.
«Βγές, Πύῤῥε, ν παλεύωμεν, τν χώρα ποις ν πάρ.
Τ ξεύρω μπρς θ πεταχτς, τί ’σαι παλληκάρι.
Κι’ νι το βασιλη τιμ τν πόλεμον ν λύν,
γι τος πολλος τ γαμα του στ μαύρη γς ν χύν».

Παρασκευή 4 Φεβρουαρίου 2011

Τὰ λόγια τοῦ Κινέα


Τ λόγια το Κινέα

λβ΄

Γοργοπερνο ο δρακέλλενοι μετ καβαλλαρίας,
κα παραπίσω φάλαγγα μ τος σαρισοφόρους.
Πύῤῥος σύναξε στρατι τν ώμη ν πατήσ,
φέρνει μαζί του κι’ νδικ θερι ν τος νικήσ.
Φέρνει συμμάχους Λευκανούς, Ταραντινούς, Σαυντες,
τ λόγια το φιλόσοφου γι καστροπολεμτες.

Ὁ θάνατος τοῦ Ὄπλακου


θάνατος το πλακου

λα΄

πλακος, γες Φρεντανός, τν βασιλη τηράει,
τν ληόνταν αιν’ κλουθ κα κάμνει φαντασμένα.
Κεντ τ’ λόγου τ πλευρά, βορις θρκις χυμάει,
δόξα πολέμου γύρευεν...