Πέμπτη 21 Ιουνίου 2012

Νόμος γραφτὸς

Νόμος γραφτὸς

ριβ΄

Χρείαν δὲν χει νθρωπος το νόμου το γραμμένου,
σὰν βουρκοτόπι βρωμερο κα τρισαποσταμένου.
Κίτρινη λάσπη, καλαμιὲς κι’ φίδια λον φαρμάκι,
δίκηον δὲν καθρεφτίζεται μς στ θολ νεράκι.
Δίκηον δὲν καθρεφτίζεται, καρδις δν ξεδιψοσιν,
κρίματα δὲν ξεπλένονται κείνων πο θ πιοσιν.
Κολλᾷ λας στς χθες του, βουλιάζει, τυραγνιέται,
βδέλλες ῥουφον τ γαμα του κι’ νήμπορος κυλιέται.
Μὰ ο χαραμτες ρχοντες στ λάσπην δν κολλοσιν,
μαρκάρουν ξέρες καὶ πατον κα πόρους κα περνοσιν.
Γενην νθρώπων ριστων νόμος γραφτς δν σώνει,
στὸν βράχον στέκ’ ρετή, στο λους τν γ βαλτώνει.