Τὸ τείχισμα τῆς Θήβας
ξδ΄
Ἰδέτε πρωτομάστορες κι’ ἀδέλφι' ἀγαπημένα,
τῆς Θήβας θεμελιώνουσι
τὸ μέγα καστροτείχι.
Ἀτός του ὁ Ζῆθος ξεκολλᾷ θεόρατα λιθάρια,
κι’ ὁ Ἀμφίων κρούει στὴ λύραν του γλυκόλαλο
τραγούδι.
Κι’ ἀχὸς τοὺς λίθους, μαγικός, ἀράδα συνταιριάζει,
θεμελιοκαστροδένει τους δίχως ἀνθρώπου μόχθον!