Ἀποχαιρετισμὸς στὴν γατοῦλα
Τσιτσιφρίγκα
οδ΄
Δώδεκα χρόνους ἔζησες, μικρὴ τριανταφυλλίτσα,
κι’ εὐώδιασες μὲ τ’ ἄνθια σου τὴν ἄχαρη ζωή μας.
Μᾶς γέννησες πολλῶ λογιῶ μικρὲς τριανταφυλλίτσες
κι’ ἐγίνη ὁ βιός μας ὁ ξερὸς περβόλι μυρωδᾶτο.
Εἴθε ὁ δαίμων ὁ καλὸς νὰ σὲ καλοτυχίσῃ,
κι’ ὡσότου ξανασμείξουμε
δὲν σ’ ἀπολησμονοῦμε.
Ὅ,τι ἔδεσεν ὁ ἔρωτας ὁ θάνατος δὲν λύνει.