Τετάρτη 9 Μαρτίου 2011

1300 Π.Χ.


1300 Π.Χ.

νθ΄

Φέραν τν γέρο Μέδωνα τ’ γγόνια του στ κτμα,
σο βαστον τ πόδια του στερν ν τ’ ντικρύσ.
μπρς πάγει Μέδωνας, πίσω τραβον τ’ γγόνια,
κι’ λο τν τόπο ναγυρν κι’ λον θυμται κάτι,
κα δείχνει τους μ τ αβδν κα στοράει κα λέγει,
σν ξόριστο ηγόπουλο πο μνήσκει τ χαμένα.
Ξάφνου λιος θόλωσεν, ξάφνου λιος χάθη.
«στραπολάμπει κα βροντ κι’ νεμος σουρίζει,
ορανς μελάνιασε, κοντοζυγών' μπόρα.
Σρτε παιδιά μου γλήγορα στ σάγιαν ποκάτω,
σες στεγν ν κάθεστε κι’ γ ν σς φηγομαι,
ν σς επ γι τος παληος κα γι τος βασιληάδες».