Ἡλιοβασίλεμμα
Ϟα΄
Μέσα στὸ πλατανόδασος
στριφτό ’ναι μονοπάτι·
κλῶνοι μεγάλοι σκιάζουν
το, φύλλα ξερὰ σκεποῦν το
καὶ εἰς τὴν μέσιν στὸ στρατὶ δυὸ ἄλογα περνοῦν το.
Κι’ εἰς τό ’να πάνω τ’ ἄλογον μιὰ κόρη καθισμένη,
κι’ εἰς τ’ ἄλλο πάνω τ’ ἄλογον γεῖς νηὸς ἀρματωμένος.
Κι’ οἱ μαῦροι των περιπατοῦν, μιλοῦν ὁ νηὸς κι’ ἡ κόρη,
καὶ πίσωθε ν’ ὁλόχρυσος ὁ ἥλιος βασιλεύει...