Μεσοδρομὶς
κ΄
«Ἀγκάθι ὅπου φυτρώνεσαι, μεσοδρομὶς φουντώνεις,
δὲν βρέθη χέρι ἀνθρωπινὸ νὰ σὲ ξεχορταριάσῃ;
Φαίνεται χρόνια ἀπάτητο θά ’ναι τὸ μονοπάτι».
«Ὀλιγοστοὶ διαβαίνουσιν ’πὸ δῶθε καβαλλάρη,
ὁτί ’ναι ἡ στράτα π’ ὁδηγᾷ στῆς ἀρετῆς τὸ κάστρο,
κι’ ὅταν πατοῦν με σπόρο νηὸ ῥίχνω, ξαναφυτρώνω
κι’ ὣς νὰ φανοῦν οἱ ἑπόμενοι πληθαίνω καὶ φουντώνω».