Fairies

Ποίημα τοῦ Φράνσις Ἔντουαρντ Λέντουιτζ

Κόρη – ποιήτρια, μαζί μου ἔλα

στῆς Μέηβ τὸ στοιβαγμένο λιθοσούρι,

νὰ στήσουμε χορὸ κεῖ νεραϊδένιο

πάνω σὲ μιᾶς νεράϊδας τὸ μνημούρι.

Ἀνάμεσα στὰ δέντρη μέσα κι’ ἔξω,

ξεσηκώνοντας τὴν νύχτα μὲ ἀχό,

τὸ πρωί, στ’ ἄστρο της πάνω νὰ κρεμιέται,

θὰ παίζῃ γύρω μας κυνηγητό.

Τί εἴμαστε κι’ ἐμεῖς παρὰ νεράϊδες,

ποὺ ζοῦνε μὲς στὰ ὄνειρα μονάχα,

ἤ, τὸ πολύ, μικρὰ παιδιὰ ἀκόμη,

ἀθῷα καὶ παραγινωμένα τάχα;