Τοῦ
Ρόμπερτ Γουίλλιαμ Τσέημπερς
Ἔφτασα στὸ γιοφύρι ὅπου ὀλίγοι μποροῦν νὰ διαβοῦν.
«Διάβαινε!» ἀναφώνησεν ὁ φύλακας, ὅμως γέλασα, λέγοντας, «Ὑπάρχει
χρόνος;» κι’ ἐκεῖνος χαμογέλασε καὶ σφράγισε τὶς πύλες.
Στὸ
γιοφύρι ὅπου ὀλίγοι μποροῦν νὰ διαβοῦν ἔφτασε νεολαία καὶ γερουσία.
Ἀπεῤῥίφθησαν ἅπαντες. Βαριεστημένα στάθηκα καὶ τοὺς καταμετροῦσα, μέχρις ὅτου ,
ἀποκαμωμένος ἀπὸ τὴν ὀχλοβοὴ καὶ τοὺς θρήνους τους, πλησίασα πάλι τὸ γιοφύρι
ὅπου ὀλίγοι μποροῦν νὰ διαβοῦν.
Ὅσοι ἀπὸ τὸ πλῆθος ἦσαν πέριξ τῶν πυλῶν
ἐστρίγγλισαν, «Ἐτοῦτος ἔρχεται ἀργοπορημένος!» Ὅμως γέλασα, λέγοντας, «Ὑπάρχει
χρόνος».
«Διάβαινε!» ἀναφώνησεν ὁ φύλακας καθὼς
ἔμπαινα, κι’ ἔπειτα χαμογέλασε καὶ σφράγισε τὶς πύλες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου