Silence

Ποίημα τοῦ Ἔντγκαρ Ἄλλαν Πόε

Βρίσκονται ἰδιότητες, φύσεις ποὺ συνταιριάζουν

μέσα τους ὕπαρξι διπλῆν, ἔτσι ὁποὺ γεννιοῦνται

γένη ὀντοτήτων διφυῶν συνάμα ὁποὺ πηγάζουν

κι’ ἀπὸ τὴν ὕλην κι’ ἀπ’ τὸ φῶς, στέρηο καὶ σκιὰ θωροῦνται.

Βρίσκονται δυὸ λογιῶν σιωπές, πέλαο κι’ ἀκτῆς τὰ μάκρη,

ψυχὴ καὶ σῶμα. Ἡ μιά τους ζῇ σ’ ἀγριοτόπια ἔρμα

μὲ νηόβγαλτο χόρτο ἁψηλό. - Κάποια καθιερωμένα,

τῶν ἀκριβῶν μας θύμησες, μνῆμες κοινὲς μὲ δάκρυ,

τὸν φόβο του ξορκίζουνε: Τ’ ὄνομα αὐτοῦ «Τὸ Τέρμα».

Αὐτὸς ἡ ἄλλ’ ἡ ἐνσώματη σιωπή· ὤ μὴν τὸν τρέμῃς!

Δὲν δύναται, αὐτεξούσιος, νὰ πράξῃ τὸ κακό·

μὸν πρέπει μοῖρ’ ἀπρόσμενη, (παρτίδ’ ἄωρα χαμένη)

νὰ φέρῃ σε τὸν ἥσκιο του νὰ σμείξῃς (τὸ στοιχειὸ

τ’ ἀνώνυμο, ποὺ περπατεῖ σ’ ἐρημικὸ τοπίο,

κεῖ ποὺ ἄνθρωπος δὲν πάτησεν) καὶ ν’ ἀφεθῇς στὸ θεῖο!