Παρασκευή 20 Μαΐου 2016

Ἔκφρασις «Νέμεσις Διομήδους»


κφρασις «Νέμεσις Διομήδους»

ρξβ΄

«Θεός σε μισήσει, νάγιον τέρας,
χιδνα κα δράκαινα, πικρ σκορπίε».
ωάννης Γεωμέτρης

ρημος γρός, τ’ στάχυα θερισμένα,
πέραθε βροντᾷ, μελάνιασεν ρίζων,
συννεφόκαμμα, τριγύρω ἀχον τριζόνια·
Τὸν σβολερό, ποιός λάξευσε, βασάλτη;
Τ’ ἄγαλμα θωρ, πέντε κορμι πλεγμένα
ποὺ ψυχομαχον κα θανατοπαλεύουν.
νθρωπος μπρός, ξοπίσω ρμον ο πποι,
κάμει νὰ σωθ κα ζωνταν τν τρώγουν.
Κεῖνος πίσω του, βουτ τν κεφαλή του
καὶ τοῦ δόλιου νδρς τν μο, γρια, δαγκώνει.
Τοῦ ζερβο πλ συνθλίβει του τν κνήμη,
λαίμαργα ὡς χυμ, γυρεύοντας μοιράδι.
Τοῦ δεξιο χαλκ, κλείδωσεν, σιαγόνα,
πάνω στοῦ χεριο τν πλωμένο πχυ.
Κι’ ἔχει στερνός, μ σάρκαν ρπάσας,
τὴν πλει μοχτηρὴ κα λυσσιασμένην ψι.
Καὶ νδρας κλαίει –πόνος, μετάνοια, τρέλα–
κι’ ἡ βουβ κραυγ σαϊττεύει πρς τ οράνια
λέξι ἀμάντευτον, σν ν κετεύ «σσον».
Κι’ εἰς τ βάθρο λέει «Νέμεσις Διομήδους».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου