I Hear An Army

Ποίημα τοῦ Τζαίημς Τζόϋς

Στὸν Σταῦρο Γκιργκένη

Στρατὸ ἀγροικῶ ποὺ ῥίχνεται στὴν χώρα καταπάνω

κι’ ἵππων ποὺ κυματοδρομοῦν βροντήν, ἀφροὶ ὣς τὸ γόνα:

Γαῦροι, μελανοθώρακες, ὀρθοὶ στ’ ἅρματα πάνω

ἡνίοχοι, λεύτεροι ἀπὸ ἡνιά, ποὺ ἀερομαστιγῶναν.

Κραυγάζουν μέσα στὴ νυχτιὰ τὴν ἀρειμάνια τους ἰαχή:

Τὸ σβουριχτὸ τὸ γέλιο τους, βογγῶ στὸν ὕπνο, ὡς ἀντηχεῖ.

Σκίζουν τὸν ζόφο στὰ ὄνειρα, μιὰ φλόγα ποὺ τυφλώνει,

κλαγγάζουν πάνω στὴν καρδιὰ ὡς ἡ κλαγγὴ στ’ ἀμόνι.

Φτάνουν μὲ κόμες πράσινες ποὺ θριαμβικὰ τινάζουν:

Φτάνουν ἀπὸ τὴν θάλασσα, τρέχουν στὴν ἄμμο μ’ οὐρλιαχτό.

Καρδιά, σοφία δὲν κρατεῖς καὶ μαῦρα ὅλα σοῦ μοιάζουν;

Ἀγάπη, ἀγάπη, ἀγάπη μου, γιατί μ’ ἄφησες μοναχό;