Εἰς τὸν ἐρχομό της

Εἰς τὸν ἐρχομό της

σζ΄

Τὴν ἀνιμένω * στεῤῥός, γαλήνιος, πρᾶος,

λιαχτιδάγγιχτον * πέλαγος ἡ ψυχή μου·

ἀμὴ στὸ κέντρο * νέφια, τυφῶν ἀγέρθη,

κι’ ὅσον ζυγώνει * ἀκέρηον μὲ σαρώνει.

Πῶς τὴν θεότη, * φτωχὸς πιστός, ν’ ἀδράξω;

Χείλη σπαρταροῦν, * χέρι’ ἀχαμνὰ καὶ τρέμουν·

λατρεῖες, τιμὲς * στὸ ζάλευκο κορμί της,

τέμενος σεπτό, * πῶς τάχα ν’ ἁγιοπράξουν;

Καὶ πῶς τὸ θαῦμα * λόγος νὰ ψαλμουδήσῃ;

Κύπρι μου βόηθα! * Ὦ Ἀφροδίτη σῶσον!