Ὅμοιον ὁμοίῳ ἀεὶ πελάζει
σα΄
Θαύμασε, φίλε, * τῶν γυναικῶν τὸ σμάρι,
ψευτοδιάσημον * πῶς ἔχουν τριπλοζώσει,
στρατὸς Δαναῶν * στοῦ Ἰλίου τ’
ἅγια τείχη!
Αἴαντος ἐγώ, * πανουργιὰ Ὀδυσσέως,
γλῶσσα
Θερσίτου * καὶ πεῖσμα Ἀχιλλέως,
Ἀγαμέμνονος * οἴησις·
μέσα κούφιες
σὰν τὸ εἴδωλο * ποὺ ἐπλάγιαζεν
ὁ Πάρις.
Ξερογλείφονται * γιὰ πλούτη ὡς τοῦ
Πριάμου,
κι’ ἀπὸ κάλλη, ἂν πῇς, * οὔτε γρηᾶς Ἑλένης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου