Κρυοπηγὴ
ρϞθ΄
Φανέρωσέ
το, μάγισσα, πῶς στ’ ὄνειρον
ζυγώνω.
Δός
μοι φτερὰ κεῖ νὰ πετῶ
καὶ ξόρκια μπρὸς νὰ
ψάλλω,
τὸ
καστροπόρτι νὰ διαβῶ,
νὰ μπῶ στὴν
γῆ τοῦ ὀνείρου.
-
Μὲ τὰ φτερὰ
κεῖ δὲν πετᾷς,
μὲ μαγγανειὲς δὲν
μπαίνεις.
Τὸ
πευκοδάσος
νὰ διαβῇς ὣς τοῦ
γιαλοῦ τὰ μέρη,
κι’
ἀστερομμάτα λυγερὴ νὰ σοῦ
κρατῇ τὸ χέρι,
κι’
ὅντες πατήσῃς ἀμμουδιὰ
στὸ καστροπόρτι κροῦσε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου