Κυριακή 20 Οκτωβρίου 2013

Γιὰ σπολλάτη


Γιὰ σπολλάτη

ρλ΄

Βασίλη πού ’σουν φύλακας κι’ ἐτήραγες τς άγες,
καὶ χάνοσουν πν στ βουνά, κάτω π’ τ κατρακύλια,
νὰ δς πέτρες κι’ ν γκρέμισαν κα βράχοι κι’ ν κυλσαν,
κιρες γύρνας στ’ γρια, δίχως ν επς νθρώπου,
κι οὔτε πο βρέθης χαμνός, φάνης λιθοστερέμνιος,
κι’ ἐβίγλιζες γι τ κακ κα τν κακι τν ρα.
Καὶ γι σπολλάτη λάβαινες π’ τν καλ τν ρα
κι’ ἤφερνες μς στ μαγερειό, στς μάννας σου τ χέρια,
λαγοὺς φαρδιος τετράπαχους, λαγος τραινοκομμένους,
στυφάδα πεντανόστιμα, νὰ τρς τ δάχτυλά σου!