Ἕωθεν

Ἕωθεν

ρπγ΄

Φῶς αὐγινὸ * γυμνό· καὶ τὸ κορμί της

τὸ ἐνήδονο, * λουσμένο στῶν ὀνείρων

τὴν ἀμφιλύκη, * πατεῖ τὸ δρακοσπήληο.  

Τὸ δρακόφιδο, * βαθιὰ στὴν κοιμηθιά του,

ξυπνᾷ, σαλεύει * κι’ αὐξαίνει καὶ σκληραίνει.