The Window

 

 

 

 

 

 

 

 

Ποίημα τοῦ Χάουαρντ Φίλιπς Λάβκραφτ

Σπίτι παληό, σὲ πτέρυγες μπλεγμένες ἁπλωμένο,
π’ οὐδεὶς ποτὲ μπόρειε ἀκριβῶς νὰ παρακολουθήσῃ,
καὶ σὲ μικρὸ δωμάτιο πρὸς πίσω εἶχ’ ἀπαντήσει
περίεργο παράθυρο, μ’ ἀρχαία πέτρα χτισμένο.

Κεῖ ἔρμος, στὰ μικρᾶτα μου π’ ὄνειρα μ’ ἐπαιδεῦαν,
στῆς μαύρης θολερῆς νυχτιᾶς τὸ κράτος, ἐκινοῦσα·
μ’ ἀλλόκοτην ἀποκοτιὰν ἀραχνοϊστοὺς περνοῦσα
κι’ οἱ ἀπορίες τοῦ θαυμαστοῦ ὁλοὲν μ’ ἐκυριεῦαν.

Σὲ κάποιαν ὕστερη ἐποχὴ μαστόρους εἶχα φέρει
νὰ βρῶ οἱ θολοὶ προγόνοι μου ποιὰ θέα περιφρονῆσαν,
μὰ ὅπως τὴν πέτρα ἐτρύπησαν, ξεσπᾷ μ’ ὁρμὴν ἀγέρι
ἀπ’ τὰ ἐξωγήινα κενὰ ποὺ πέρα χαίνοντα ἦσαν.

Γίναν καπνός – μὰ εἶδα ἐντὸς κι’ ηὗρα ξετυλιγμένον
κάθ’ ἄγριο κόσμο π’ ὄνειρα μοῦ ’χαν ἱστορημένον.