1211
– Εἰς τὴν φοράδα τοῦ Καϋχοσρόη
σϞδ΄
Ἐμὲ ὁ σουλτᾶνος Καϋχοσρόης στὴν Ἀντιόχεια ὡδήγει,
κι’ ἤμην φαρὶ τρισαψηλόν, ἐθώρουν με κι’ ἐτρέμαν.
Θεόδωρος ὁ Λάσκαρις στὰ πόδια ἐσπάθισέν με,
κι’ ἐκρήμνισα τὸν κύρη μου, τὴν κεφαλή του ἐπῆρεν,
δαμάσθ’ ἡ ἀλαζόνεια του ποὺ ὡσὰν βουνὶ ὠρθωνότουν.
Πειὰ τοὺς πολέμους γλύτωσα κι’ ἀνθρώπων τὲς τυράγνιες,
καὶ χαίρομ’ ἀκαπίστρωτη, σ’ ἁπλάδες δρέμω τοῦ ᾅδη,
μ’ ἄλλ’ ἄτια ὁμάδι εὐφραίνομαι, καλπάζω, τριποδίζω,
σφερδουκλολείβαδα βοσκῶ, γαλήνια χρεμετίζω.