Τὰ ἐννέα βήματα τοῦ Διγενῆ ἀκρίτη πρὸς τὴν εὐγενικὴν Ἀκέμι, κόρη τῆς Ἰαπωνίας

 

Τὰ ἐννέα βήματα τοῦ Διγενῆ ἀκρίτη
πρὸς τὴν εὐγενικὴν Ἀκέμι, κόρη τῆς Ἰαπωνίας

σνϚ΄

1
Στράφτει τὸ σπαθί!
Κι’ ἂν σμείξῃς το, λαβώνει…
ποθῶ μακρόθε.

2
Κρέμετ’ ὁ κισσὸς
στῆς νηνεμιᾶς τὸ ἡλιόφως.
Νοτιὰς ὁ ἔρως…

3
Χρυσοκύματη
ἁρμύρα, νοσταλγεῖ σε
στεγνὸ κοχύλι.

4
Ἁβρὰ μετάξια
τῆς γύμνιας σου τὰ κάστρη,
κι’ ἀδιαγούμιστα.

5
Σβηέται κάθ’ ἀχός,
ἀμ’ ἅπαξ κι’ ἀγροικήθη
ζῇ. «Ἀγαπῶ σε!»

6
Ὁ ὑπέρθυρος
λύχνος, σβηστός, λέει «Ὄχι».
«Ναί», τῆς κάμαρης.

7
Ὀνείρου δροσιὰ
σ’ ἀνονείρευτη πλάσιν,
ἔτσι βαδίζεις.

8
Ζάλευκο χέρι
κοῦπα χρυσῆν ὑψώνει,
ἥλιος καὶ χιόνι.

9
Κάτεργο ἀρμενᾷ
νύκτωρ σὲ δάση ὁμίχλης·
γυμνὴ σ’ ἀγγίζω.