Σάββατο 6 Φεβρουαρίου 2021

Γυμνὸς

Γυμνὸς

σνη΄

Ἄφησέ με νὰ κινήσω ἀθῷο παιχνίδι
ὅπως ἡ γάτα ξετυλίγει ἄσπρο κουβάρι.

Νὰ στρώσω μυστικὴν ἀχνὴ ὁδὸ στὸ ἡμίφως

κεῖ ὅπου τώρα μήτε κεῖται, μήτε ὑπάρχει,

κεῖ ὅπου ἡ δύναμις τοῦ «Ἴσως» γαληνάρει,

ἡ ἄνασσα δύναμις, ἡ ἀγέρωχη στοῦ πλήθους

τὲς ἠθικὲς κι’ ὡστόσο ἀνήθικες ὁρμήνειες.

Κεῖ ποὺ ἡ βαρειάλυσις τῶν πρέπει εἶναι λυμένη,

δὲν ἀργοσέρνει, κάθε κρίκος δὲν λογιάζει

χρεωστημιὲς καὶ τὰ «Σοῦ δίνω καὶ μοῦ δίνεις».


Ἄφησέ με νὰ κινήσω ἁβρὸ παιχνίδι
τῆς κρύφιας ἡδονῆς, τῆς πεθυμιᾶς πλανεύτρας

καθὼς ῥιγοῦν ὑπὸ τὸ ὄμμα τοῦ θανάτου.

Μόνος αὐτὸς σκίζει τὲς ψεύτικες πορφύρες

τοῦ ἀνθρωπονόμου, ὡσὰν Φρύνη νὰ φεγγίσῃ

ἡ ἀρετὴ γυμνὴ στῶν δικαστῶν τὸ πλῆθος.

Βροντᾷ τῆς πήλινης σαρκὸς ὁ θεῖος ἦχος,

σὰν ἡδονὴ καὶ πεθυμιά, λύρα, τὴν παίζουν,

ἀπὸ τὴν γῆ ὥσμε τὸ βένθος τὸ ἡλιοφόρο.

Κεῖ ὅπου τὸν ἔρω ἡ ψυχὴ θὲ ν’ ἀτενίσῃ.