Δευτέρα 21 Σεπτεμβρίου 2015

Στοὺς ὁμομητρίους κύνες Βροῦτο καὶ Λεοπόλδο


Στοὺς μομητρίους κύνες Βροτο κα Λεοπόλδο

ρνζ΄

Μετὰ πο κρούγει τ σπαθ τραβιέται στ σκουτάρι,
τὴν βάρκα πάει τ πέλαγο, μ δίχως τ κουπί.
Γοργὴ σαγίττα δν πετ μ λάσκα τ δοξάρι,
χωρὶς τ’ μόνι σίδερον δν σιάζει τ σφυρί.
Στὸ σκαλιστήρι τ’ λαφρ μακρό, πρέπει, στειλιάρι,
καὶ μ τ’ λφάδιν δηγ τν πέτρα τ μυστρί.

Μάρτυς τοῦ βασιλη τ φς, μάρτυς ο χτδες το στρου,
τοῦ ρχαίου πρωτοβιγλάτορα, το τετραψήλου κάστρου,
τι, στς χρες πο φωτ, φύσις τσι ξιώνει,
ὅσα τὸ ζεγος καταχτ, γες δν τ ζυγώνει.
«Οὔτε ρακλς μ δυό», το ρχιλόχου ρμήνεια,
κι’ οἱ πο ζευγάριν πολεμον βαστον το βιο τ κμα.